سقراط گفته است: کاربرد نادرست زبان شر را به روح میافکند.
او در مورد دستور زبان سخن نمیگفت. کاربرد نادرست زبان به کاربردن زبان به شیوهای است که سیاستمداران و تبلیغاتچیها آن را به کار میبرند، بدون به عهده گرفتن مسئولیت معنایی که به کلمات میدهند.
زبانی که به عنوان ابزاری برای کسب قدرت یا پول درآوردن به کار رود، به راه غلط میرود: این زبان مایه فریب است. زبانی که به عنوان غایتی فینفسه به کار رود، برای سرودن شعری یا گفتن داستانی، به راه درست میرود، به سوی حقیقت.
نویسنده شخصی است که دغدغهاش این است که کلمات چه معنایی میدهند، چه چیزی را میگویند و چگونه آن را میگویند. نویسندگان میدانند کلمات راه آنها به سوی حقیقت و آزادیاند، و بنابراین آنها را با مسئولیت، با تفکر، با ملاحظه و با لذت به کار می برند.
آنها با به کار بردن درست کلمات روحهایشان را نیرو میبخشند. داستانگویان و شاعران زندگیهایشان را به آموختن مهارت و هنر به کار بردن درست کلمات میگذرانند.
و کلمات آنها روحهای خوانندگانشان را نیرومندتر، شادمانهتر و ژرفتر میکند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر